مهـــرناز

و در پشت پرده ها گرگ و میش و سگ و گربه با هم عشق بازی می کنند...

مهـــرناز

و در پشت پرده ها گرگ و میش و سگ و گربه با هم عشق بازی می کنند...

فهمیدنِ بیماری، تنها راه درمان بیماریه

فهمیدنِ بیماری، تنها راه درمان بیماریه

مگه جز من تو این دنیا کسی می گرده دنبالت، کجا میری تو این سرما کجا میری با این حالت

مگه جز من تو این دنیا کسی می گرده دنبالت، کجا میری تو این سرما کجا میری با این حالت

ماند یک منِ دیوانه یاد، ارزانِ تو

ماند یک منِ دیوانه یاد، ارزانِ تو

مرا کم ولی همیشه دوست بدار...

مرا کم ولی همیشه دوست بدار...

به که گویم درد دل را که شود تکرار در آینه کوه

به که گویم درد دل را که شود تکرار در آینه کوه

بیا بیا ببر مرا دلم از اینجا زده است...

بیا بیا ببر مرا دلم از اینجا زده است...

که رفتن من، عین رفتن من باشد، و فرق داشته باشد ، با رفتن دیگران...

که رفتن من، عین رفتن من باشد، و فرق داشته باشد ، با رفتن دیگران...

برگرد خونه حتی اگه با خبر باشی تنها دل خودت برای تو شور می زنه

برگرد خونه حتی اگه با خبر باشی تنها دل خودت برای تو شور می زنه

بیاید کادوهاتون رو بدید لطفا

بیاید کادوهاتون رو بدید لطفا

این داستان: اختلاف سنی!

این داستان: اختلاف سنی!

مهـــرناز

یادت باشه قلب تو شکسته نیست
چیزهای شکسته کار نمی کنند

فهمیدنِ بیماری، تنها راه درمان بیماریه

شنبه, ۴ خرداد ۱۳۹۸، ۰۲:۲۵ ق.ظ

همه ما یه سری خراب کاری‌هایی کردیم و یه سری خراب کاری ها باهامون کردن، که باید باهاشون کنار بیایم...

وقتی کسی بهمون آسیب میزنه، یاد می گیریم قوی تر باشیم و وقتی کسی ترکمون میکنه یاد می گیریم مستقل تر باشیم.

مرگ یه بار شیون هزار بار سال هاست که دردی رو درمون نکرده.

 پایان سیاهی های دنیا اگه سپیدی نباشه، نظم کائنات به هم میخوره

و سپیدی رو باید پیدا کنی. اونم متاسفانه سال هاست خودش، خودشو نشون نداده

بلند شو


+ بشنوید



  • ۲ نظر
  • ۰۴ خرداد ۹۸ ، ۰۲:۲۵
  • مهرناز .ج

این همه زور می زنی یه روزو تموم کنی، پشت بندش یکی دیگه شروع میشه. خسته از فعالیت و کار روزانه میری تو رختخواب، چشماتو می بندی و استراحت می کنی و وقتی چشماتو باز می کنی وصل میشی به یه روز جدید! یکی دیگه شروع میشه! یکی درست مثل قبلی!

نفسمو با صدا بیرون می دم و پتو رو از روم بر میدارم. چشمامو که باز می کنم مردی رو پایین تختم می بینم...

تمام حالت های عصبی ام در کسری از ثانیه بهم برمی گرده و تمام رشته های مشاور پنبه میشه...

  • مهرناز .ج

ماند یک منِ دیوانه یاد، ارزانِ تو

يكشنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۷، ۰۱:۴۲ ق.ظ

امشب بی توجه به چشمای متعجب همه و و "نه" ی قاطع و همراه با دادِ مامان و نگاه مسخ بابا و البته لبخند ریز نهفته درش، به برادر جان قول دادم شب عروسیش جزو یکی از ساقدوش های داماد باشم ...

همین قدر وفادار، وفادار...

  • مهرناز .ج

مرا کم ولی همیشه دوست بدار...

شنبه, ۱۲ آبان ۱۳۹۷، ۰۴:۰۳ ب.ظ

- اگه زمین صاف بود خیلی خوب بود. پیاده می رفتیم تا تهش، می شستیم اون آخرش، پامون رو آویزون می کردیم، یه سیگار می کشیدیم و بعدش می پریدیم تو فضای بی انتها

+ تو سیگار می کشی؟

به اندازه سه ثانیه تو چشماش نگاهش کردم:

- از کل حرفای من فقط همین تیکه شو گرفتی؟

+ سیگار می کشی؟

- اگه زمین صاف بود و پیاده می رفتم تا تهش، می شستم اون آخرش و پامو آویزون می کردم، آره می کشیدم

+ چرا انقدر سیاه؟ چرا انقدر ناراحت؟ کسی تو رو از دست داده؟

"کسی تو رو از دست داده؟" خوشم اومد! جایگزینی هوشمندانه برای "کسی ترکت کرده؟"

- خودم... هر روز صبح که از خواب بیدار میشم حس می کنم بخشی از روحم می خواد قسمتی از کالبدم رو ترک کنه... آخر شبا کندن و جدا شدنش رو کاملا حس میکنم... هر روز بیشتر از دیروز و هر شب عمیق تر از شب های پیش...

  • مهرناز .ج

به که گویم درد دل را که شود تکرار در آینه کوه

سه شنبه, ۱ آبان ۱۳۹۷، ۰۵:۴۵ ب.ظ

برای بار سی و چهارم تمام در و پنجره ها رو چک کردم و وقتی از قفل بودن همه شون مطمئن شدم دست بردم سمت کلاه حولم و با تکون های اروم مشغول خشک کردن موهام شدم.

چطور قبلا بدون هیچ مشکلی ساعت ها و حتی روزها تو خونه تنها می موندم؟

رو به روی آینه نشستم و به تصویر خودم خیره شدم. نگاهم از چشم هام سر خورد و افتاد رو پوست صورتم... شقیقه ام... گونه ها... لب ها... به اینجا که رسیدم صحنه ای تو ذهنم جرقه زد.
صورتی چرک و حس انزجاری که با برخوردش با صورتم در من به وجود اومد...
چشمامو بستم و از شدت شوک، بی اراده بلند شدم و ایستادم.
قهوه تو دستم افتاد و زمین رو به گند کشید.
با صدای برخورد فنجون با زمین چشمام باز شد و تو آینه رو به رو به خودم افتاد... قسمتی از پوست قرمز بدنم از بین لبه های باز شده حوله بهم دهن کجی کرد.
  • ۰۱ آبان ۹۷ ، ۱۷:۴۵
  • مهرناز .ج

بیا بیا ببر مرا دلم از اینجا زده است...

دوشنبه, ۳۰ مهر ۱۳۹۷، ۱۱:۵۷ ق.ظ

بیشتر از یه روز نتونستم این اتفاق رو پیش خودم نگه دارم و تنهایی هضمش کنم.

زنگ زدم به سارا و با صدای بریده بریده و اشک هایی که نفهمیدم کی رو صورتم جاری شدن براش تعریف کردم

تا چند لحظه صداش نمی اومد! بدتر از من شوکه شده بود

تا آخر شب و حتی فرداش چندین بار تماس ها و پیام هاش رو روی موبایلم دریافت می کردم: « مهرناز ! گوش کن ببین چی میگم. همین الان زنگ می زنی و یه هفته مرخصی می گیری و همین فردا پا میشی میای خونه ما پیش من. فهمیدی؟ زتگ می زنی قبل از اینکه خودم بهشون زنگ بزنم »

علاوه بر اینکه از دوره دانشگاه با هم دوست بودیم، یک سال هم همکار بودیم و مدیرم رو می شناخت و تنها با فشردن یه دکمه رو موبایلش می تونست خیلی راحت بهش وصل شه.

کاری که گفت رو کردم و فقط یه پیام براش ارسال کردم:

« مرخصم. بیا بیا ببر مرا.... دلم از اینجا زده است... »

  • ۳۰ مهر ۹۷ ، ۱۱:۵۷
  • مهرناز .ج

 

شاید نباید این پست رو می نوشتم...

یا حداقل باید قید جزئیاتش رو می زدم

شاید باید قفلش می کردم !

چیزی که می خواستم رو می نوشتم، یه رمز روش می ذاشتم و بدون اینکه اون رمزو به کسی بدم ولش می کردم همینجا تا سال ها خاک بخوره.

ولی اینجوری فرقی با گناهکارا نداشتم...

پنهون نکن، سرتو بگیر بالا و اجازه نده ترس بهت غلبه کنه

وقتی گناهی نداری...

  • مهرناز .ج

 

داداش کوچیکه - از دیوید بکام وقتی بازی می کرد پرسیدن چرا کچل کردی؟ گفت می خوام مردم به خاطر فوتبالم منو دوست داشته باشن نه قیافم. حالا حکایت منم همینه. اونجوری نگام نکنین

با برادر جان نگاهی رد و بدل کردیم و دوباره زل زدیم به صفحه لپ تاپ و تماس تصویری مون با داداش کوچیکه!

من – اون دیوید بکام بود این تویی

داداش کوچیکه – یعنی چی؟

من – یعنی اون دیوید بکام بود ولی این تویی

داداش کوچیکه – باز همونو میگه

برادر جان – اگه جواب بهتری می خوای، سوال بهتری بپرس

داداش کوچیکه – سی و هفتمین تماستون رو وصل نکردم که بشینم جلوتون سوال بپرسم جواب بگیرم

من – ننگ بر تو! بدهکارم شدیم؟ ببین بچه! وقتی بعد از سی و شش تماسی که باهات گرفتیم و تو لطف کردی همه شونو بی پاسخ گذاشتی ازت دست نکشیدیم و واسه بار سی و هفتم شانسمونو امتحان کردیم یعنی بهت اهمیت می دیم. یعنی نگرانتیم. می فهمی نگرانی یعنی چی؟

  • مهرناز .ج

بیاید کادوهاتون رو بدید لطفا

دوشنبه, ۲ مهر ۱۳۹۷، ۱۱:۵۲ ب.ظ

جدا از اینکه هیچ وقت تو وبلاگم زیاد فعال نبودم :) ( نه جان من ادعای فعال بودنم بکن! ) — شمایی که نیشتو باز کردی و تو دلت داری به من می خندی ! اره شما ! حواسم بهت هستا. جمع کن لب و لوچه تو :| — ولی خب مهر ماه بود که استارتشو زدم ( الان که چی؟  باید خوشحال باشیم مثلا؟ )

روی صحبتم با کساییه که منو اینجا می خونن یا قبلا می خوندن و حتی شمایی که بعدا میای می خونی :) ( یعنی میخوای بگی هنوز کسی بهت سر میزنه؟ )

اقایی که یواشکی اومدی سر زدی اینجا و فکر کردی من نفهمیدم ( برووووووووو )

خانمی که دو روز یه بار و قبلا روزی دو بار مالکیت معنوی منو تا ته پر می کردی ( چی میگیییییی )

دوستان عزیزی که همیشه به یادم بودین و در چندین دوران غیبت کبیر ( فوق کبری ) و صغیر ( فوق صغری ) با هر روشی پیگیر حالم بودید و حتی منو برگردوندید (توجه ها جلب شه طرف برگردونِ کبیر بلاگر گندم خانوم) سه رخ روی صحبتم با شماست

گوش بدید چی می گم بعدش چایی داریم ( تو جیب ما رو نزن، نمی خواد چایی بدی )

دوست دارم مهرماه امسال هر کی که دوست داشت، برداشتش از من رو برام بنویسه. دقت کنید! دنبال تعریف و تمجید و مهرناز خیلی خوبه و بی نظیره نیستم ( تو رو خدا؟ =)) ) ، می دونی چی می خوام؟ وقتی اسم منو با خودت تکرار می کنی، چی تو ذهنت می گذره؟ ( من اصلا به تو فکر نمی کنم جانم، ایتز اکی؟ ) من اونو می خوام

حتی اگه انتقاد باشه، دلنشین نباشه... هرچی... من همونو می خوام ( بسه دیگه چقدر تکرار می کنی؟ یه بار گفتی فهمیدیم دیگه گلو جر دادن نداره. پس چی شد این چایی؟ )

هرکی دوست داشت و نوشت خواهش میکنم لینکشو برام بذاره یا همینجا بگه ( خیلی اخلاقش خوبه کادو هم می خواد !!! )

پیشاپیش از همه کمال تشکر رو دارم ممنون :)

  • مهرناز .ج

این داستان: اختلاف سنی!

سه شنبه, ۲۰ شهریور ۱۳۹۷، ۱۱:۰۸ ق.ظ

نمی دونم حکمتش چیه کسایی جذبم میشن و میان سمتم که اختلاف سنی تقریبا زیادی با من دارن

چند سال پیش یه اقای از قضا نویسنده با اختلاف سنی هفده سال این کارو انجام داد! توی کافه رو به روم نشسته بود و در حالی که من داشتم به سوالاتش در مورد کتابم جواب می دادم، یهو دستشو به نشونه سکوت بالا اورد انگار که بخواد بگه "بسه مهرناز، یه لحظه زبون به دهن بگیر" و بعد نفسی گرفت و گفت: " من می خوام که یکی تو زندگیم باشه. چند وقتی هست دارم راجع بهش فکر می کنم. نه مثل این مردهایی که نمی دونن چی می خوان و هر زنی رو که می بینن با خودشون فکر می کنن اره، این همون زنیه که می خوان تا اخر عمر تو خونه شون ببیننش! اینجوری نه! من واقعا می خوام یکی تو زندگیم باشه. یکی... و نه هرکی..."

به انگشت سبابه اش که موقع گفتن " یکی و نه هرکی " منو نشونه می گرفت نگاه کردم و اب دهنمو قورت دادم! غافلگیر شده بودم!

حالا می گم هفده سال بزرگتر، یه پیرمرد با موهای یه دست سفید رو در حالی که داره سعی می کنه موقع حرف زدن، دندون مصنوعیاش رو تو دهنش فیکس نگه داره تصور نکنید! به مرد جا افتاده ای با موهای جو گندمی فکر کنید که خوب می دونه چطور و با کدوم کلمه و رفتار، خانم ها رو تحت تاثیر قرار بده.

  • مهرناز .ج